Archief van het Nijmeegs Stadstheater

Emma wordt gespeeld door: Riëtte Timmers

Portret 11De radiostem van Riëtte, geeft haar de ruimte, om met deze duidelijke klankkast, veelvoudige variatie in emotionele verandering van stemgeluid te brengen.
Dat wilt zeggen... ...uuuh... ...ja... ...juist ja.
Zij kan haar heldere alten stemgeluid met vaart, fluisterend of juist hard gebruiken, zonder iets van de kwaliteit van de stem te moeten missen.
Is dat een voordeel? Ja, voor de stem wel, maar het acteren komt vanuit het lichaam en gezicht. De mimiek en expressionistische trekken, zullen getraind moeten worden.
Het gezicht van een jarenlange spelende actrice of acteur, is zo vaak gekneed door alle, steeds weer verschillende aanwijzingen, dat je spreekt over een theater getekend gezicht.

· De Verpleegster heeft nog wat aanpassingen nodig. Hoofdzakelijk de kleding.
· Misschien nog een klein zusters mutsje op, dat de verpleegsters vroeger in de ziekenhuizen droegen.
· Een witte short tot aan de knieën, met daaronder een witte panty. Onder het short en wit T-shirt met lange mouwen. En zwarte lakschoentjes.


- Bij het personage Emma, komt een hele andere aankleding kijken.
- Een open blouse met opstaand kraagje en halve mouwen.
- De blouse is tot beneden open en de twee beneden punten, in elkaar geknoopt. Onder de blouse, een strak T-shirt.
- Een lange jurk met een split tot aan het bovenbeen.
- Of laarzen, of blote voeten.
- De haren wild door elkaar. Eventueel met wat haarspray. Vuurrode lippenstift.
- Wat opvallende sierraden.

Ja, en dan nog het oefenen.
Sierlijk, sensueel, erotisch door de ruimte bewegen.
De tekst thuis goed in je opnemen.
Thuis eventueel oefen.
Lukt dat niet, dat zou je een paar keer met iemand van de groep af kunnen spreken.
En natuurlijk elke week in het theater.

Verder zet je de beide personage's nagenoeg goed neer, op een paar kleine aanpassingen na.